دست نوشت برای بارسا ، تیم سلحشور والورده

به گزارش مجله سرگرمی، این الکلاسیکو نه مسابقه مسی بود نه سوارز.این الکلاسیکو را حتی به نام راکیتیچ هم نمی توان نوشت.اجازه دهید این برد درخشان را به نام زوج فوق العاده آماده ، هماهنگ و قدرتمند پیکه - لنگله بنویسیم.

دست نوشت برای بارسا ، تیم سلحشور والورده

ثبات و انسجام بلوگرانا شایسته احترام و جام

محمد قراگزلو

یک)مزه الکلاسیکو به همین توازن قوا در دو جبهه است وگرنه حتی تقابل هر دو تیم بزرگ در طول سه روز آنقدر بی مزه می شد که در یکی از بازی ها مثل بازی حذفی،ریزش تماشاگران تلویزیونی حکایت از نوعی بی انگیزگی و بی توجهی نسبت به نتیجه سرانجامی آن مسابقه داشت.الکلاسیکو به خاط قدرت بالای رئال و بارساست که همیشه جذاب می گردد.دو مجموعه ای که با واژه افت برای مدتی طولانی چندان آشنا نمی مانند و همیشه برای رسیدن به جام کوشش می نمایند.بارسا و رئال در بیشتر این سال ها کیفیت فوق العاده بالایی داشته اند و همیشه یکی از 5 تیم برتر باشگاهی جهان بوده اند، پس مصاف شان چیزی شبیه به بسکتبال می گردد و اصلا نباید انتظار داشت تیمی با به چهارمیخ کشیدن حریف، دیگری را نابود کند.حتی در بازی رفت لالیگا هم رئال در دقایقی از مسابقه می توانست به گل مساوی برسد و آن وقت معلوم نبود شرایط چطور پیش می رفت .پس ابتدا به ماهیت الکلاسیکو و دلیل اصلی جذابیتش تاکید می کنم.جذابیتی که در فاصله سه روز بعد از بازی اول بیشتر هم شده بود.

2)ریتم بارسا در مقایسه با بازی چهارشنبه شب فوق العاده بود.رئال همان تیم تشنه پیروزی و قدرتمندی بود که در خانه دنبال زنده کردن امیدهایش می گشت و از همه نیروهایش بهره گرفته بود تا این ماموریت را به انتها برساند اما در تمام طول بازی و حتی زمانی که حریف مادریدی پیش آمده بود تا به هر طریقی شده دروازه بارسا را باز کند نوعی اطمینان خاطر در این تیم بارسلونا وجود داشت .اتفاقی که دقیقه به دقیقه پررنگتر می شد و گل زدن به این تیم منسجم دشوارتر به نظر می رسید.این البته نتیجه ثباتی است که والورده در طول فصل به تیمش بخشیده و حالا در بهترین زمان ممکن گل نموده است.بارسا با حفظ تمام ظرافت هایش خصلت جنگجو بودن را در خود تقویت نموده و شبیه یک تانک زرهی قدرتمند و ضد ضربه در راستا سنگلاخ لالیگا پیش می رود و کسی جلودارش نیست؛ آن هم وقتی بدانیم تا اینجای فصل ،دشواری های مصاف با تیم های درجه یک و دو لالیگا باعث شده بود در دو مقطع امتیازهایی از دست بدهد و آغازش اصلا شبیه آغاز مقتدرانه فصل قبل نبود.

3)بارسا در این الکلاسیکو فوق العاده بود و پیروزی شنبه شب را به هیچ وجه نمی توان با برد پرگل تر در بازی برگشت کوپا دل ری مقایسه کرد.با وجود مالکیت پایاپای دو تیم ،بارسا در زمان صاحب توپ شدن خیلی سریع ریتم می گرفت و موقعیت می ساخت تا جایی که راحت می توان گفت استحقاق کسب این پیروزی و دریافت هر سه امتیاز را داشته است.تیمی که با حضور یک هافبک استثنایی در میانه میدان آنچه در بازی چهارشنبه شب از دست رفته بود را باز پس گرفت و شبیه خودش شد.نمایش آرتور ملو در بازی رفت کوپا دل ری را به خاطر بیاورید که چطور مودریچ و کروس را در بیشتر دقایق بازی مقهور خود نموده بود.آرتور از آن مسابقه که مصدوم شد تا همین بازی برگشت لالیگا برای بارسا به میدان نرفته بود اما در بازگشت به ترکیب،دوباره کیفیت برترش را به رخ کشید و در ریتم بخشیدن و ایجاد توازن در ضرباهنگ مد نظر بارسا نقشی فوق العاده ایفا کرد.ملو در بهترین فرم ممکن مصدوم شده و طبیعتا در بازی شنبه شب به اندازه دوران قبل از مصدومیتش آماده نبود اما برای رسیدن بارسا به آنچه همیشه باید نشان دهد و از این مجموعه انتظار می رود مهمترین اسلحه والورده بود که خوب موقعی به تیم اضافه شد.

4)والورده غیر از بازی دادن به آرتور در میانه زمین یک تغییر هوشمندانه دیگر نسبت به بازی چهارشنبه شب در تیمش ایجاد کرد.بازی قبل نلسون سمدو که فصل فوق العاده ای پشت سر گذاشته در مصاف با رگویلون تازه وارد و با انگیزه کم آورد اما این بار سرخی روبرتو به دفاع راست آمد تا بخش عمده ای از کوشش قوای تهاجمی رئال در این جناح به نتیجه نرسد .روبرتو مثل بقیه مدافعان بارسا بی اشتباه و فوق العاده بازی کرد تا این تغییر والورده نیز به چشم بیاید .تغییر سوم می توانست با بیرون نشاندن دمبله و بازی دادن به کوتینیو ،بارسا را به تیم متفاوتی نسبت به آنچه در الکلاسیکوی کوپا نشان داده بود، تبدیل کند اما کوتی انگار کم انگیزه تر و ناآماده تر از آن بود که ذهنیت ها در این خصوص را تقویت کند.واقعیت این است که دمبله هنوز نقش مخربی در ریتم دهی بازی بارسا دارد و با پاس های اشتباه و دردسرهایی که برای مدافعان می آفریند بعضا روی اعصاب است اما والورده روی قدرت تخریبی او ریسک کرد و باز هم به این فرانسوی میدان داد.هر چند اگر کوتینیو در فرم بهتری بسر می برد احتمالا انتخاب اول والورده برای این مسابقه بود اما سرمربی بارسا به اندکی اختلال در ریتم تیمش چشم بست تا به قدرت تخریبی دمبله وعقب نگه داشتن خط دفاع رئال دل ببندد.

5)این الکلاسیکو نه مسابقه لئو مسی بود نه لوئیس سوارز.این الکلاسیکو را حتی به نام ایوان راکیتیچ زننده گل سه امتیازی بارسا هم نمی توان نوشت.اجازه دهید این برد درخشان را به نام زوج فوق العاده آماده ، هماهنگ و قدرتمند پیکه - لنگله در قلب خط دفاعی بارسا بنویسیم.احتمالا آنهایی که هنوز از پیکه انتقاد می نمایند نمایش های این فصل او را خوب و دقیق ندیده اند که به استثنای چند هفته ابتدایی طی بیش از 20 مسابقه اخیر چقدر سر پاست و چه اطمینان خاطری در خط دفاع بارسا ایجاد نموده که مقابل توپخانه رئال در اوج اعتماد به نفس می ایستد و حتی در لحظاتی با حرکات انفرادی به مقابله یک تنه با یک تیم و 90 هزار تماشاگری که برایش سوت می کشند، می پردازد.این جرارد پیکه باتجربه است که نمایش های بی نقصش شاید دیگر متحیرمان نکند اما از لنگله 23 ساله چقدر می توان انتظار داشت؟بازی سلحشورانه او را کجای این نبرد باید گذاشت؟چقدر باید از او گفت وقتی که همیشه سر جای درست است ، در دوئل ها کم نمی آورد و روی زمین و هوا مثل یک سد بتونی مقابل حمله وران رئال ایستادگی می نماید؟در این الکلاسیکو چند بار وینیسیوس، بنزما و بیل را در موقعیت مسلم گلزنی دیدید؟رئال چند بار روی دروازه بارسا توپ ریخت و چند تایشان را سفیدها زدند ؟تماشای دوباره این مسابقه و بررسی ارسال ها و حرکات ترکیبی مادریدی ها در حوالی محوطه جریمه می تواند بخوبی نمایش استثنایی زوج پیکه - لنگله را به تصویر بکشد و البته این پرسش را ایجاد کند که اومتیتی در بازگشت به فرم ایده آل چگونه می تواند هموطن جوانترش را کنار بزند و دوباره به ترکیب اصلی برگردد؟

6)از سرخی روبرتو گفتم ، اجازه بدهید از جوردی آلبا هم بنویسم.شاید خیلی ها منتظر رقم خوردن گل و موقعیت های پرشمار از دوئت های او با لئو مسی بودند که چند باری هم شکل گرفت اما باور کنید آلبا یک ستاره در خط دفاعی بارساست.یکی که که توپ لو نمی دهد و در مصاف با مهمترین رقبایش در تیم مقابل تقریبا هیچ گاه بازنده نیست.آلبا مثل بازی چهارشنبه شب از دنی کارواخال ،یکی از بهترین های رئال در این فصل یک عنصر غیرمفید ساخت .عجیب اینکه درست مثل تیم بارسا، آلبا نیز دقیقه به دقیقه که به سرانجام نزدیک می شدیم با اطیمانان و قدرت بیشتری به توپ ضربه می زد و در دفاع مطمئن و در حمله خطرناک بود تا با این نمایش هر چهار بازیکن خط دفاعی بارسا شبی استثنایی پشت سر بگذارند و یکی از کم اشتباه ترین 90 دقیقه های این خط دفاع در طول فصل و شاید بهترین شان را ببینیم.

7)آرتورو ویدال.به جرات می گویم او همان جنگجویی است که بارسا کم داشت.یکی که ضمن عدم ایجاد اختلال در ضرباهنگ تیمی و حل شدن در ریتم بارسا ، شکل بازی حریف را خراب کند و ریتم شان را در مواقع لزوم بهم بریزد.ویدال از این جهت یک چهره استثنایی است، با توضیح وظایفی خاص که در این الکلاسیکو از زمان کوتاهش برای دلربایی از طرفداران بارسا بهترین استفاده را برد .او در الکلاسیکوی رفت لیگا به عنوان بازیکن تعویضی زننده گل پنجم تیمش بود و خامه را روی کیک ریخت اما شاید نمایش سلحشورانه اش در بازی برگشت بیشتر در خاطر طرفداران بارسا بماند.

8)فاصله با رقیب دیرینه که در بعضی مقاطع فصل کوتاه شده بود حالا به 12 امتیاز رسیده اما همچنان خطر نزدیک شدن تیم جنگجوی سیمئونه و رئال پرمهره و با کیفیت وجود خواهد داشت.بارسا هفته هاست در راستا درست پیش می رود و در ادامه راه، لغزشی طولانی که منجر به از دست رفتن لالیگا گردد کمی بدبینانه به نظر می رسد اما در دشوارترین فصل لالیگا طی فصول اخیر، 12 بازی باقیمانده مقابل حریفانی که هر کدام برای نشان دادن توانایی هایشان مقابل بارسا، بهترین فرم شان را به زمین می آورند اصلا کار راحتی نیست.بارسا حالا در فینال کوپاست و در لالیگا به سرعت به سمت جام پیش می رود اما قهرمانی اروپا همان چیزی است که این تیم تشنه جام بدان نیاز دارد .تیمی که با این ثبات و انسجام شایسته به چنگ آوردن جام قهرمانی سی ال نیز به نظر می رسد، حتی اگر در بازی رفت با لیون نه چندان قدرتمند از 25 حمله و موقعیت های متعددش گلی نساخته باشد.

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را از ما بخواهید.

منبع: ایران ورزشی
انتشار: 31 مرداد 1400 بروزرسانی: 31 مرداد 1400 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 14331

به "دست نوشت برای بارسا ، تیم سلحشور والورده" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "دست نوشت برای بارسا ، تیم سلحشور والورده"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید